1- Toprak: Toprak içeren çimlendirme ortamlarının en önemli yapı maddesi olan tın yaklaşık %20 dolayında kil içermeli ve 5,5-6,5 bir pH değerine sahip olmalıdır. Yeterince organik madde kapsamalı ıslandığı zaman parçalanmamalı ve dağılmamalıdır.
2- Torf (Peat, Turba) : Torf genel anlamda su fazlalığı ve oksijen azlığı gibi sınırlı ayrışma koşullarlı altında bitki kalıntılarının birikimi ile oluşmuş, jeolojik kökenli, büyük ölçüde ayrışmaya uğramamış ya da bir bölümü ayrışmış organik materyallerdir.
Torfta doğal durumda gözeneklilik ve boşluk 
oranı oldukça yüksek olup, genellikle %85 ila 95 arasında değişir. Hacim ağırlıkları çok çok düşük, su tutma kapasiteleri, yüksektir. Az ayrışmış lifli turbalar kendi ağırlıklarının (kuru ağırlık) %15-20 katına kadar su tutabilirler.
Torfların pH (asitliği) oluştukları bitkilere göre değişiklik göstermektedirler. Genellikle pH 3,7-6 arasında değişebilmektedir. Doğal durumdaki besin maddeleri kapsamı azot dışında oldukça düşüktür. Bu nedenle bitki çeşidine ve diğer koşullara göre seçilecek gübre programının uygulanmasında esneklik ve kolaylık sağlarlar.
Torflar oluştukları bitki çeşidine göre beş sınıfa ayrılmaktadır;
- Sphagnum yosun torfu
- Hypnum yosun torfu
- Sazlık ve kamış torfu
- Torf humusu
- Diğer torflar
3-Yaprak Çürüntüsü: Yaprakların parçalanma ve çürümesi sonucu oluşan bu materyal, humusça oldukça zengin olup, fazla miktarda besin maddesi içerir. Meşe ve özellikle kayın yapraklarından oluşan yaprak çürüntüleri en iyileridir. Organik madde kaynağı olarak başka materyallerle çeşitli oranlarda karıştırılarak torf yerine kullanılırlar.
Yaprak çürüntüleri ormanlık alanlarda yüzeydeki yaprak döküntü tabakasının hemen altında doğal olarak bulunurlar. Yapay olarak hazırlanmalarında ise suyu çabuk emdiklerinden dolayı kuru yapraklar seçilerek bir yere yığılır ve üstü toprakla örtülür. Yaprak tabakaları arasına, içerisine azotlu bir bileşik katılmış ince tabakalar halinde toprak konur ve çürüme işleminin sürdürülmesi için karışımın iyi sulanması gerekir. Bu şekilde hazırlanan yaprak çürüntüleri 12–18 ay içerisinde kullanılabilecek duruma gelirler. Yaprak çürüntüleri kullanılmadan önce sterilize edilmelidirler.
4-Ahır Gübresi: Ahır gübresi yalnızca bitkiye besin maddeleri sağlamakla kalmaz aynı zamanda bitkinin daha iyi biçimde gelişimi için toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerini de olumlu yönde etkiler.
5-Kum: Çimlendirme ortamlarında daha çok torf yada başka organik materyallerle karıştırılarak kullanılır.
Yetiştiricilikte kullanılan ince kum terimi çapları 0,05–5 mm arasındaki tanecikleri içeren kumlar için kullanılmaktadır. Karışım içinde iyi havalanma ve drenaj koşulları sağlarlar.
6-Perlit: Volkanik kökenli bir cam köpüğüdür. 850–1100 o C ısıtılmada mısır tanesi gibi patlayarak başlangıçtaki hacminin 4–20 katına ulaşırlar. Perlit çürümez ve bozulmaz ancak fiziksel bozuşma söz konusu olabilir. Perlitin drenajı ve su tutma kapasitesi oldukça yüksektir. Saf halde 7,0–7,5 dolayında pH değerine sahiptir. Pratik olarak hiç bitki besin maddesi içermediği kabul edilir. Bu nedenle fazla miktarda perlit içeren karışımlar sıvı gübrelemeye bağımlılık gösterirler.
7-Vermikulit: Isıtılınca belirli bir biçimde genişleyen mikalı bir mineral olup oldukça hafiftir. Nötr özellikte olup fazla miktarda su emme yeteneğindedir. Hemen hemen hacminin yarısı kadar su emebilir.
