Pürizm; mimar Le Corbusier ve ressam Amedee Ozenfant tarafından kübizme tepki olarak ortaya sürülmesine karşın, günümüzde kübizmin bir kolu olarak kategorize edilmektedir. Pürizme dair ilk tanımlayıcı verilere 1918’de Corbusier ve Ozenfant tarafından yazılan “After Cubism” adlı kitapta rastlanmaktadır. Pürizm savunucularının başlıca amacı kübizmde var olan estetik anlatımın yerine matematiksel düzen ve mantığın kullanıldığı eserlerin ortaya çıkartılmasıdır.
Gerileyiş, işin kolayına kaçmanın, iyi yapmaktaki tembelliğin, güzele olan ilgisizliğin ve acayip zevklerin bir ürünü olarak ortaya çıkar.
Voltaire
Pürizmin en belirleyici özelliklerinin başında, sanatın evrenselliği ve durağan olması vurgusudur. Kişiselleştirilmiş sanat anlayışı pürizme ters düşmektedir. Pürist sanatçılar için formalar iki derecelidir. Birincil formalar net ve kesin tanımlarıyla toplumda herkes tarafından aynı algılanan formalardır. İkincil formalar ise kişiden kişiye farklı yorumlanabilecek formlardır. Pürist eserlerin temelini ise birincil formlar oluşturmaktadır.
Corbusier 1911 yılında İstanbul’a geldiğinde camileri incelemiş ve bunun sonucunda kütleler de geometrik bir disiplin olduğunu savunmuştur. Corbusier tanımına bağlı olarak Osmanlı Mimarisinde bazı pürizm etkileri olduğu söylenebilir.
Pürizm Öncüleri-Eserleri
Ressam Amedee Ozenfant
Mimarlıkta Pürizm
House Philipp, Almanya 2005
Ulusal Batı Sanatları Müzesi, Tokyo 1959
Sugamo Shinkin Bank, Japonya 2014
İç Mekanda Pürizm Örnekleri
