Sevgili Okurum Merhaba,
Gelin sizle bu resme farklı bir gözle bakalım. Penceredeki kız biz peyzaj mimarları olsun. Kule de peyzaj mimarlığı mesleğini bu ülkede -tam anlamıyla- uygulama konusundaki aşılması gereken engeller olsun. Kahramanımızın saçlarının uzamasını beklemesi de bizim umutla ama neredeyse hiç bir şey yapmadan bekleyişimizin varacağı imkânsızlık olarak yorumlayalım..
Aslında bu resmin orijinal Rapunzel’den farkı sadece saçlarının formu değil. Hikâyeyi biraz daha anımsarsanız Rapunzel ‘ormanın göbeğindeki yüksek merdivensiz ve kapısız, tek penceresi ve tek odası olan bir kuleye’ kapatılır. Şimdi resime daha dikkatli bakarsanız bu kulenin aslında bir çıkışı var, kule üzerine aralıklarla konulan pencerelerde bir merdiven bile olabileceğinin sinyalini veriyor. Ama bizim kahramanımız kapıyı kırmaya çalışmaktansa saçlarına umut bağlamış öylece bekliyor. Üstelik bakışlarından da ‘ bir gün mutlaka olacak’ kararlılığından çok ‘bir gün olur mu acaba’ anlamı çıkıyor. Kendi bile inanmıyor bekleyişin sonuna.
Şimdi dönelim gerçek hayata. O kadar çok meslektaş tanıdım ki ‘yahu bizim halimiz ne olacak?’, ‘aman efendim bıdı bıdı mesleği öyleyken biz böyleymişiz’, ‘ aman bizim bu hakkımız yokmuş şu hakkımız da yokmuş’ diye konuşup aslında var olan haklarından, görevlerinden, sorumluluklarından haberi olmayan. Bu güne kadar mesleği için parmağını bile kıpırdatmamış. O kadar çok insan tanıdım ki…
Kahramanımız için oradan uçarak kaçabileceği kanat vaat etmiyorum ya da Polyannacılık oynayıp ‘ bak en azından başını sokacak bir yuvan var olmayanlar napsın?’ telkini de vermeyeceğim. ‘Belki pencerenin üzerinde gördüğün sarmaşık saçından daha çok işe yarar…’ gibi resme daha dışarıdan bakarak daha akılcı çözümleri bulması ve artık harekete geçmesi için sadece teşvik edebilirim. Zira bizim bitli kahramanımızın saçından yana pek umudum yok.
Fragman niteliğindeki bu sayıyla sizlere ‘Yeşil Mimari’ dergisinin çok yakın da vizyona girecek sayılarıyla neler olacağının sinyallerini verip heyecanı arttıran bir yazı yazayım dedim.
Kontrolsüzce artan toplu konutlarla hızla betonlaşan kentlerin dramı, imar yönetmeliklerindeki eksik- yanlış terimlerin – uygulamaların uygunsuzluğunun yarattığı gerilimi, Proje yarışmalarına katılan ve büyük başarılara imza atan meslektaşlarımızın macerası, KPSS da Peyzaj mimarlığı kadrolarında dönen entrikalar, Özellikle kadrosunda peyzaj mimarı çalıştırmayan belediyelerin kimin fikri olduğu belli olmayan düzenlemelerinin komedisi, Aksiyon, sanat, aşk, savaş… ve daha fazlası hepsi bu dergide olacak.
Üstelik Behlül kadar yakışıklı, Fatmagül kadar masum, Orçun kadar eğlenceli… :P
Şimdiden iyi seyirler…
Fatma BETOS – Peyzaj Mimarı
