Permakültür, doğal ekosistemlerin çeşitliliğine, istikrarına ve esnekliğine sahip olan tarımsal olarak üretken ekosistemlerin bilinçli tasarımı ve bakımlarının sağlanmasıdır.
ÜRDÜN PERMAKÜLTÜR PROJESİ UYGULAMACISI; GEOFF LAWTON
Ürdün su kaynağı açısından dünyanın en fakir 10 ülkesinden biridir.
ÜRDÜN
Permakültür de, arazi uygulamalarının genellikle ilk adımı arazideki su yönetimidir. Su nereden girecek, giren su nerelerde hangi şekillerde depolanacak, arazi boyunca hangi döngülere sokulacak, bunlara yönelik düzenlemeler yapılır.
Geoff Lawton tarafından gerçekleştirilen Ürdün Permakültür Projesi
Geoff Lawton ‘un Ürdün de gerçekleştirdiği Permakültür Projesinde öncelikle arazi boyunca, uzunlukları 100 m ila 250 m arası değişen 8 hendek kazılmıştır. Hendeklerin eşyükseltide olması araziye suyun dengeli bir şekilde yayılmasını sağlamaktadır.
Toprağın oldukça kötü durumda olduğu ve aşırı sıcakların yaşandığı bu yerde malçlama yapmak daha da önem kazanmaktadır. Toprağın malç tabakasıyla kaplanması, hem suyun hızlı buharlaşmasını önlemekte, hem de uzun vadede çürümeyle toprağa organik madde desteği sağlamaktadır.
Ürdün Permakültür Projesinde, açılan yağmur hendeklerinin her iki sırtına da hendek boyunca ağaç dikimi ve bitki ekimi yapılmıştır. Hendeklerin üst tarafına baklagiller ağaçlar ve azot bağlayıcı yer örtücü türler (yonca türleri) dikilmiştir. Alt tarafa ise meyve ağaçları dikilmiştir.
Bölgeye yılda sadece 3-4 kez yağmur yağmasına karşın bu yağış çok şiddetli yaşanmaktadır. Arazinin yanı başından geçen bir karayolundan gelen ve bazen sele dönüşen yağmur yüzey akışı fazlasını toplamak üzere, arazinin yola bakan tarafına su çanakları açılmıştır. Ayrıca yüzey hacmi düşük ama derin bir su bendi yapılmıştır. Böylece yoldan gelen su kontrollü bir şekilde hendeklere yöneltilmiş ve su bendinde biriktirilmiştir. Tüm bu yöntemler sayesinde toplamda yılda 1.000.000 m3 su toprağa verilmektedir.
Destek türler olarak baklagiller, akasya türleri, Casuarina equisetifolia, Sesbania, Albizia julibrissin gibi türler tercih edilmiştir. Koşullara alışık, öncü tür konumdaki, dayanıklı çöl baklagilleri suya daha az ihtiyaç duyuyor, hızlı büyüyebiliyor, böylece malç sağlıyor, gölgeleme yapıyor (aşırı sıcaklarda buharlaşma etkisini kırarak su muhafazası sağlıyor), hayvan yemi sağlıyor, azot bağlıyorlar.
Üretken türler olarak meyve ağaçları dikkati çekmektedir: incir, dut, hurma, nar, narenciye, keçiboynuzu, papaya, guava tercih edilen türlerdir. Bunların yanı sıra kavak gibi orman türleri, çeşitli çalı türleri, çeşit çeşit çiçekler, hayvan yemi olarak arpa ve yonca ekilmektedir. Yer yer bu çeşitliliğin arasına, çoğunlukla da hendekler arasına sebzeler ekilmektedir.
Ürdün Permakültür Projesi sonucunda bölgede, topraktaki tuz oranının fazla olması sebebiyle yetiştirilmesi mümkün olmayan incir ağacı, malçlama ve diğer bitkilerin kullanılmasıyla çok ekonomik bir yolla topraktaki tuz seviyesini düşürerek incir ağacının yetişmesine olanak sağlamıştır. Ekim 2009 da başlayan permakültür projesi sonucunda arazi, zamanla kurak alandan yeşil alana dönüşmüştür.
