Peyzaj mimarı, ülkesel, bölgesel ve yerel ölçekteki kentsel ve kırsal planlardaki doğal ve kültürel varlıkların korunmasını sağlayarak fiziki planları üreten, imar planlarındaki açık alanların yapısal ve bitkisel tasarımlarını yaparak kent-kır ilişkisini çözen, açık ve yeşil alanları rekreasyonel hizmetler için kullanılabilir hale getiren profesyoneldir. Bu hizmetleri, Peyzaj Mimarları Odası’nın ilgili kanun, tüzük ve yönetmeliklerine uygun olarak yerine getiren, üyelik sıfatını ve unvanını koruyan, serbest veya kamu görevlisi olarak çalışan kişilere atıfta bulunur.
“Peyzaj Mimarı” terimi, 19. yüzyılın başlarında Gilbert Laing Meason ve John Claudius Loudon’un yazılarına dayanmaktadır. Frederick Law Olmsted ve Calvert Vaux tarafından 1858’de kullanılmaya başlandığında, mesleki bir unvan olarak ortaya çıkmıştır. Olmsted, peyzaj mimarlığı kavramını belirlemiş ve şekillendirmiş ve mesleğin babası olarak kabul edilir. Amerikan toplumunu geliştirmeye adamış, farklı sosyal yapıya sahip toplumları sağlıklı, huzurlu ve estetik bir çevrede bir araya getirmeye çalışmıştır. Endüstri devriminin sosyal yapıya açtığı yaraları iyileştirmek için çaba göstermiş ve bozulan kent ekosistemlerini restore etmeye çalışmıştır. 1899’da Amerikan Peyzaj Mimarları Derneği kurulmuş ve bir sonraki yıl Harvard Üniversitesi’nde peyzaj mimarlığı eğitimine başlanmıştır. 1920’lerde mimarlık ve peyzaj mimarlığı, kent planlamadan tamamen ayrı bir disiplin olarak ayrılmıştır. Ancak, peyzaj mimarlığı hala kent planlama ve kentsel tasarım üzerinde etkili bir güç olmaya devam etmiştir.
