Doğal bitkiler bir bölgede hiçbir müdahale olmadan sadece yabani olarak yetişebilen bitkiler olarak algılanmamalıdır. Evet hiçbir etken olmadan yetişen doğal bitkilerde vardır ancak bir bölgeye özgü her doğal bitki aynı şekilde yetişmemektedir. Bazı bitki türleri (genellikle insan müdahalesiyle) tohumlarının taşındığı bazı bölgelere çok iyi adaptasyon sağlamış bölgenin doğal bitkisi olmuştur. Doğal bitki bir yerin iklimine, jeolojik yapısına adaptasyon sağlamış, yaşamını doğal olarak devam ettirebilen, ekstrem bir müdahaleye ihtiyaç duymayan veya en minimum seviyede müdahale ihtiyacı duyan bitkilerdir.
Peyzaj mimarlığında bitkiler yaşam alanları planlama ve tasarım projelerinde kullanılan en önemli girdilerdendir. Yeşil alanların ana tasarım ve planlama girdisini bitkiler oluşturmaktadır. Bitkiler gerek ekolojik gerek estetik gerekse fonksiyonel açıdan birçok önemli görevi yerine getirmektedir. Bu sebeple peyzaj planlama çalışmalarında bitkilendirme birçok açıdan önemli bir konumda yer almaktadır. Bitkisel tasarımlarda elbette estetik olarak göze hitap etmeleri önemlidir ancak bu bitkisel projelendirmelerde tek gaye haline gelmemelidir. Peyzajın en önemli elemanlarından olan bitkiler ekolojik, ekonomik ve fonksiyonel olarak birçok özellik üstlenmektedir.
Bir ekosistem bütün halinde içinde yer alan bitkiler, hayvanlar ve cansız tüm varlıkları ile birbirleriyle ilişkileri de dahil olmak üzere ekosistem içerisinde adaptasyon yeteneği geliştirmişlerdi. Bu yüzden peyzaj bitkilendirme projelerinde doğal yurtlu bitkilerin kullanımı hem ekolojik hem ekonomik açıdan birçok fayda sağlayacaktır.
Bitkiler bulundukları bölgede adaptasyon geliştirirken hayvanlarda adaptasyon geliştirmekte ve bu ekosistemde yer alan bir bitki herhangi bir hayvan için besin değeri taşıyabilmektedir. Bu etkileşimler sonucunda ekosistemde besin ağı meydana gelmektedir. Bölgede (ekosistemde) var olan bir bitkinin artık kullanılmaması veya yerini başka bitkilere bırakması besin zincirinde kopukluk meydana getirecektir.
Şöyle varsayarsak; Ekosistemde yer alan bir A bitkisi olduğunu ve bu bitkinin ekosistemden çıkarıldığını varsayalım. A bitkisi ile beslenen B hayvan popülasyonu besin miktarı azaldığından veya yok olduğundan B popülasyonunda azalmalar ve rekabet meydana gelecektir. B hayvan popülasyonu ile beslenen C hayvan popülasyonu yeterince B hayvanı olmadığından besin kaynağı eksikliği çekecek ve azalma, rekabet C popülasyonunda da meydana gelecek ve bu şekilde büyüyerek devam edecektir. Sonuç olarak bütün besin zincirinin ve doğal olarak biyoçeşitliliğin değişmesi genellikle bozulmasına sebep olacaktır.
Ekonomik açıdan bakıldığı zaman, bölgenin doğal bitkileri sistem girdileri ile yaşamlarını sürdürmeye uyum sağlamış, bölgeden sağlayabildikleri kaynaklarla çok ekstrem müdahalelere ihtiyaç duymadan yaşayabilmektedirler. Peyzaj alanlarında doğal bitkilerin kullanılması aşırı besin ve su kullanımını en aza indirgeyecektir.
